Z czego to wynika?

Wynika to z dat znajdujących się w wykazie norm zharmonizowanych (ostatnia pozycja wykazu dotyczy normy EN 50575) Końcowa data okresu przejściowego została określona na 1 lipca 2017 roku.

Co to oznacza, że okres przejściowy dla normy EN 50575 upływa z dniem 1 lipca 2017?

Oznacza to , że producenci przewodów i kabli stosowanych jako wyroby budowlane zobowiązani są do przeprowadzenia oceny wg procedury opisanej w Rozporządzeniu CPR 305/2011, a mianowicie wystawienia Deklaracji Właściwości Użytkowych.

Aby to uczynić, niezbędnym jest zlecenie przez Producenta badań w laboratorium notyfikowanym wg normy EN 13501-6. Ponadto dla  kabli o klasie reakcji na ogień Aca, B1ca, B2ca, Cca producent zobowiązany jest do uzyskania certyfikatu stałości właściwości użytkowych. Nie można wykluczyć, że ten stan rzeczy nie podniesie kosztów produkcji kabli i przewodów. W obecnym otoczeniu prawnym Producent chcący zadeklarować klasę F (czyli najgorszy wariant pod kątem reakcji na ogień) powinien wykonać badania, które wykazują, że klasa E nie została spełniona, przynajmniej takie założenia przyjmuje rozporządzenie 2016/364 z dnia 1 lipca 2015 roku, które zostało ogłoszone 10 marca 2016 roku.

W Polsce mamy dwie jednostki uprawnione do prowadzenia badań oraz wydawania certyfikatów. Zastosowania przewodów i kabli w obiektach budowlanych jako wyrobów budowlanych po 1 lipca 2017 roku może zostać ograniczone. Okres przejściowy był ustalony od 10.06.2016 do 01.07.2017. Z obserwacji wynika, że większość producentów dla najczęściej stosowanych przewodów i kabli wykonała już większość badań reakcji na ogień, pozostaje jeszcze kwestia certyfikacji wybranych grup przewodów. Mimo deklaracji gotowości producentów może dojść do zamieszania w stosowaniu takich wyrobów w budownictwie.

O możliwości zastosowania kabla i przewodu będzie decydowała data produkcji. Kable wyprodukowane po 1 lipca 2017 roku będą musiały już być zgodne z normą EN 50575. Warto podkreślić, że z zakresu normy są wyłączone kable i przewody stosowane w instalacjach bezpieczeństwa (niezależnie od tego, czy mają odporność ogniową, czy nie).
Ponadto zgodnie np. z paragrafem 258 rozporządzenia ws. warunków technicznych (akt wykonawczy do ustawy Prawo Budowlane) stosowanie wyrobów np. łatwozapalnych w określonych miejscach jest zabronione.

Gdy przewód elektryczny jest oznakowany znakiem CE na podstawie np. dyrektywy niskonapięciowej, to czy dodatkowo musi być podany procedurze opisanej w CPR 305/2011?

CE naniesione w oparciu o inne Dyrektywy Nowego Podejścia nie są tym samym co CE naniesione w oparciu o procedurę zawartą w rozporządzeniu CPR 305/2011, więc kabli i przewodów takich nie możemy stosować jako wyroby budowlane. Stąd podstawa oznakowania CE na kablach ma bardzo duże znaczenie.

Za zastosowanie kabla który nie został poddany stosownej procedurze zgodności odpowiada zazwyczaj Kierownik robót. Sytuacje mogą być nieprzyjemne, gdy w odpowiednim czasie nie zweryfikujemy kabla pod kątem odpowiednich dokumentów i oznaczeń. Należy również pamiętać, że kable powinny być odpowiednio ocechowane na powłoce, czyli nie tylko etykieta ma znaczenie.

Co jeszcze?

Konsekwencją normy jest to, że przepisy krajowe też muszą zostać aktualizowane tak aby była spójność pomiędzy określeniami w przepisach z klasami zawartymi w normie EN 50575.

Warto podkreślić, że dla kabli o wymaganej odporności ogniowej np. PH90, czyli tych kabli i przewodów, które podtrzymują swoje funkcje w warunkach pożaru procedura pozostaje bez zmian, czyli obowiązuje aprobata techniczna/krajowa ocena techniczna, certyfikat, krajowa deklaracja właściwości użytkowych, znak budowlany B  oraz Świadectwo Dopuszczenia wydane przez CNBOP, choć w niedalekiej przyszłości są również dla takich kabli i przewodów elektrycznych planowane zmiany.

Proszę o komentarz i pytania
Pozdrawiam w imieniu Portalu KOT